15-daagse Culturele rondreis 'UNESCO Bulgarije' - 10-06-22 (Renie)

Reizigers:  Renie
Reis: 15-daagse Culturele rondreis 'UNESCO Bulgarije'
Plaatsen: Koprivshtitsa, Veliko Tarnovo, Ruse, Silistra, Pliska, Varna, Nessebar, Plovdiv, Bansko, Sofia
Reisdata: 10-06-22 t/m 24-06-22

Beste Larisa,

Dag 1 - vrijdag 10 juni, Sofia
Eindelijk, na 3 jaar, is het zo ver!!! De reis naar Bulgarije kan beginnen.
Gisteravond bij Hotel Ibis afgezet. Een keurig hotel op kijkafstand van Schiphol. Vanuit mijn bed ongeveer kan ik de vliegtuigen zien landen.
Van slapen komt er niet zoveel. Ik heb zo de zenuwen over al het gedoe dat me waarschijnlijk te wachten staat op Schiphol, dat ik steeds wakker schrik. Het blijft een gok hoe lang je nu van te voren op Schiphol moet zijn. Ik neem de bus van 5 uur. Wakker is tenslotte wakker.
Tot mijn verbazing geen enkele rij te bekennen. Misschien stilte voor de storm, want de incheckbalie gaat pas om 7.15 uur open. Ik ga er voor zorgen dat ik vooraan sta.
Uiteindelijk valt het reuze mee. Na ruim een uur sta ik achter de douane. Het voelt als vanouds als ik al die mensen nog even hun favoriete tax-free parfums zie scoren. Ik krijg gelijk koffie aangeboden van een mevrouw, die aan een labeltje ziet dat ik ook tot het selecte groepje van 6 personen behoor.

In Sofia regent het pijpenstelen en dat zal zo de hele dag blijven. Dat doet niets af aan de stemming, want we hebben een prima chauffeur en een goede Nederlands sprekende reisgids. Het gezelschap bestaat uit ervaren reizigers. Ik ben de jongste.

We rijden door naar Koprivshtitsa. Een bergdorp als een plaatje. Ik kan het niet laten op na het heerlijke diner even op pad te gaan. Het is overal doodstil.
‘s Avonds gaat al vroeg het lichtje uit.

Dag 2 - zaterdag 11 juni, Veliko Tarnovo
De weergoden zijn niet zo vrolijk, want er is weer de hele dag regen voorspeld. Desondanks starten we de dag met een wandeling door het dorpje Koprivshtitsa met prachtige authentieke gekleurde houten huisjes.
Dit is het gebied waar de Thraciërs zich al meer dan 6000 jaar geleden hebben gevestigd. Zij geloofden in een leven na de dood en bouwden daarom net als de Egyptenaren graftombes, met daarin de nodige voorwerpen die ze in het hiernamaals nodig zouden hebben. Ook de wanden van hun graven zijn prachtig beschilderd. Het doet me sterk denken aan Egypte.
Net voor de bergpas van Shipka bezoeken we de eerste Russische kerk, natuurlijk met gouden koepels. De klokken zijn gegoten uit de kogel- en kanonhulzen achtergebleven op het slagveld van de pas.
We reizen door de rozenvallei. Wereldberoemd is de rozenolie, die wordt gemaakt van de met de hand geplukte blaadjes. Die moet natuurlijk gekocht worden!
Vlak voor we de eindbestemming van vandaag bereiken, stoppen we nog bij een open luchtmuseum. De bewoners van de ambachtstraatjes zijn jammer genoeg vanwege het late tijdstip al naar huis, maar de omgeving is prachtig.
Ik logeer in een mooi hotel met zwembad, maar daar zal i.v.m. de regen niemand gebruik van maken!

Dag 3 - zondag 12 juni, Veliko Tarnovo
Helaas regent het weer! In de stromende regen gaan we op pad om de stad Veliko Tarnovo te bezoeken. Het is een stad waar veel studenten wonen en door de druppels heen ziet het er erg leuk uit. Ik beklim de oude met keien geplaveide toegangsweg naar het oudste stadsgedeelte en kijk na 2 uur weer beneden met verbazing naar de afstand, die ik geklommen heb.

Het is inmiddels heel druk geworden, maar desondanks vinden we een plekje voor de lunch in een leuke tent. Het eten smaakt tot nu toe heerlijk! We doen alles met z’n zessen en dat werkt prima.
Dan komt er met veel bombarie een bruidsstoet voorbij. Vanzelfsprekend sprint ik naar de naastgelegen kerk om foto’s te schieten. Het blijft toch een leuke hobby om bruidjes in een ander land op de gevoelige plaat vast te leggen.

Inmiddels is het af en toe heel even droog en tijd geworden voor een bezoek aan een andere stadswijk met wederom een indrukwekkend kerkje. Vanbuiten lijkt het net een oude schuur, maar vanbinnen heerst er ontroerende schoonheid door de hoeveelheid fresco’s. We worden er allemaal stil van. Helaas mag je niet fotograferen.

Dag 4 - maandag 13 juni, Ruse
Het zonnetje probeert zijn best te doen en het gaat deze dag lukken! Gisteren startten we met 13 graden en als we deze dag op de eindbestemming aankomen is het 33 graden. Maar zo ver is het nog niet, want eerst moet ik nog flink werken. Er staat als eerste een bezoek aan een opgraving van een Romeinse stad op het programma. Met name de grote “weg” is nog aardig in tact met zijn enorme stenen plaveisel vol met gaten en kuilen. Dat vereist de nodige motorische inspanningen. Dat is echter nog niets vergeleken met de rots, die ik vervolgens moet beklimmen om een rotskerkje te bezoeken. Gelukkig nemen we een flinke omtrekkende beweging naar boven, maar de terugweg blijkt echt een trap te zijn. Gelukkig is er een goede leuning.

De enige toeristen die ik tegenkom zijn Roemenen, want we zitten slechts 50 kilometer van Boekarest af.

Na het in kalk uitgehakt rotsklooster is het tijd voor een bezoek aan het enige rotsklooster in Bulgarije, dat nog in gebruik is.
Met het thuisfront gaat alles gelukkig goed!
Met die gedachten krijg ik vleugels bij het bestijgen van de hoge treden. Je zal hier toch maar monnik zijn.
Het is een geweldige ervaring dat we overal maar met 6 mensen zijn. Toeristen zie ik nergens.

De chauffeur heeft een heerlijke picknick voor ons verzorgd in het natuurreservaat. Hier hoor je de vogeltjes nog overal fluiten.

Aan het eind van de dag komen we in Ruse aan. Vroeger stond de stad bekend als Klein Wenen, vanwege haar schitterende architectuur uit de 19e eeuw. We logeren in een mooi hotel aan de Donau.
Voor het eerst eet ik iets wat ik niet lekker vind: gefrituurde karper. Gelukkig waren de andere maaltijden heerlijk.

Dag 5 - dinsdag 14 juni, Silistra
Vandaag niet zo’n enerverende dag. We starten en eindigen de dag met een wandeling langs de Donau, maar dan 140 km verderop in Silistra. Eerst hebben we een gesprek met de gids om hem duidelijk te maken, dat we zeer geïnteresseerd zijn in zijn verhalen, maar wel het verzoek hebben of hij wat minder gedetailleerd wil vertellen.

Hij blijkt het goed op te pakken, want als we bij een fort begeleiding krijgen van een oude geschiedenisleraar zie je hem denken; oh dit is dus wat ze bedoelen. Ik weet nu precies welke soldaat met wie getrouwd was en hoe zijn schoonmoeder heette. De mensen zijn zo trots op hun helden, dat ze niet kunnen begrijpen dat het ons Nederlanders allemaal veel te veel van het goede is. Je kunt er geen touw meer aan vastknopen.

Dan gaan we naar een natuurreservaat. Ik verheug me op de prachtige kruiskoppelikanen uit de reisgids. Ze zitten er wel, maar alleen met een sterke verrekijker als speldenkoppen te zien. Ik baal, want ik kan ze nauwelijks op de foto krijgen!

De picknick maakt het weer goed!

“U verblijft hier in het 5 sterren hotel”. Een prachtige kamer met uitzicht op de Donau met decadentie van weleer. Het enorme zwembad moet nog even gerenoveerd worden voor het toeristenseizoen van start gaat en is nog leeg.

Dag 6 - woensdag 15 juni, Pliska
We vertrekken elke dag klokslag half 9, dus dat is een relaxte start. We rijden richting de kust langs vele soorten graan, gerst, zonnebloemen, mais etc. Het landschap is glooiend. Je ziet geen boerderijen, maar overal een soort grote kolchozen.

We slaan af bij een klein stadje en parkeren bij een van de vele “elementenwoningen” (wij zouden zeggen flats).
Daar staan de ouders en broer van de gids. Na het handen schudden gaan zij naar hun auto en pakken daar vervolgens schalen met gebak uit. En dat na al het gebak wat ik al iedere avond als toetje krijg voorgeschoteld. Wat een lief gebaar.

De eerste stop vandaag is een bezoek aan een Thracische graftombe in Sveshtari. Hij dateert uit de 3e eeuw voor Christus. De grafheuvel werd pas in 1982 per toeval ontdekt en is indrukwekkend om te zien. Helaas: strikt verboden om foto’s te nemen.

Na de lunch maken we de volgende stop bij Het Monument van de stichters van Bulgarije. Het is een enorm betonen bouwwerk, wat ver boven de omgeving uittorent. Het is heel bijzonder en de figuren doen me veel denken aan de transformers, die de jongens vroeger hadden.
De chauffeur komt weer met een zak heerlijke kersen als verrassing. Alles smaakt hier gewoon heerlijk puur. Ook de calorieën doen hun werk!!!

Na al die kerken en kloosters hoort er natuurlijk ook een moskee bij. Deze is pas heel mooi gerestaureerd. In dit gedeelte van Bulgarije wonen ook heel veel Turken. Sinds niet zo’n lange tijd schijnt dit goed te gaan. Vandaar dat we nu ook regelmatig een moskee tegenkomen.
Het was weer een prachtige dag vandaag.

Dag 7 - donderdag 16 juni, Varna
Mijn studiereis start vandaag in wat eens de allereerste hoofdstad van Bulgarije is geweest: Pliska. Met veel fantasie kan ik uit de hoeveelheid overblijfselen nog een burcht ontdekken.
De gids blijft maar strooien met allerlei wetenswaardigheden en interessante feiten.

De volgende stop is de moeite van het klimmen waard. De ruiter van Madara is een rots reliëf van een ridder, die een leeuw overmeestert, uitgehouwen in een steile rots op 23 meter hoogte.

Vlak voor we in Varna aankomen, maken we nog een stop bij een stenen woud. Dit unieke natuurfenomeen is volgens onderzoekers 50 miljoen jaar oud en bestaat uit groepjes stenen zuilen met bizarre vormen, waarvan sommige 7 meter hoog zijn en met een omtrek van ik denk wel 9 meter.

Als we om half 4 in de stad aankomen worden we voor het archeologisch museum afgezet. Nadat ik de gouden schatten van de Traciërs heb bekeken ben ik op een bankje gaan zitten en heb lekker zitten nagenieten.

Het driegangenmenu diner smaakt me weer prima.
‘ s Avons ga ik nog even met de mannen de stad in en drinken we een glaasje wijn op een terrasje.

Dag 8 - vrijdag 17 juni, Varna
Varna is een moderne bruisende stad, met een eeuwenoude geschiedenis. Mijn hotel staat bijna tegenover de 2e grootste kerk van Bulgarije. Het geeft me altijd weer een wauw-gevoel wanneer ik zo’n Russisch-orthodoxe kerk binnenstap. Het is een en al icoon en fresco.

Dan is het tijd voor het volgende in de rotsen uitgehouwen rots klooster ”Aladzha” genaamd. Weer behoorlijk klimmen, maar wel heel mooi.

Na dit bezoek rijden we door naar het havenstadje Balchik. Daar lopen we eerst door de Botanische tuinen. Het begin doet me denken aan een tuincentrum, maar de cactussen verder in de tuin doen me dat idee vergeten. De tuinen gaan over in de tuin van het zomerpaleisje van de voormalige Roemeense koningin. Ook daar nemen we een kijkje binnen.

Het stadje is heel toeristisch met allerlei kitsch stalletjes. Het is prachtig weer en de helblauwe zee ligt te schitteren.

Dat zien we nog mooier bij kaap Kaliakra, die 2 km de zee insteekt. Vanwege zijn strategische ligging altijd heel aantrekkelijk geweest in de loop van de geschiedenis.
Dit voelt echt als vakantie.

Dag 9 - zaterdag 18 juni, Nesebar
Vanmiddag heb ik in mijn eentje ruim 13000 stappen gemaakt! Voor mijn doen is dat een record.

Na een prachtige zeer bochtige route over een slechte kustweg kwam ik al heel vroeg in Nessebar aan in wederom een lekker regenbuitje. Daarom was de route wel mooi, maar ik heb door de regen weinig kunnen zien.

We zijn door een aantal kustplaatsen gereden, waar ik van z’n lang zal z’n leven nooit naar toe zou gaan. Een en al hotel op en aan elkaar gebouwd.

Nessebar is een middeleeuws plaatsje op een schiereiland. Het is sinds 1982 op de lijst van Unescomonumenten geplaatst. Er zijn wel veel toeristen, maar aan de andere kant ook heel gezellig.

Heerlijk gegeten aan de Zwarte Zee.

Dag 10 - zondag 19 juni, Plovdiv, Bulgarije
Wat een verschil met gisteravond, toen ik nog in de druilerige regen tussen vele toeristen rondliep! Nu schijnt het zonnetje en is het doodstil op straat.

We verlaten het gezellige stadje en gaan op weg voor een lange tocht naar Plovdiv.
Dit is geen bestraffing, want de natuur is heel afwisselend. Eindeloze gele tarwevelden met de bergen in de verte worden afgewisseld met zonnebloemen en allerlei gewassen, die ik niet ken. Van vlak land, naar glooiend, naar bergachtig.

We wijken wat van het programma af door een bezoek te brengen aan een stad, waar we in de buurt langsrijden Zagora genaamd.
Daar hebben ze een paar jaar geleden overblijfselen gevonden van een huis daterend 6 millennium voor Christus. Vooral de keramieken beeldjes en vazen vind ik prachtig.
Midden in de woonwijk ligt nog een weg en daarbij behorende overblijfselen van een Romeins amfitheater.
Ook de moskee, die we bezoeken is de moeite waard.

Net als iedere stad in Bulgarije vind je hier ook veel parken. Tijdens de bouw van de betonnen Oost Europese flatwoningen ging men ervan uit, dat je bij gebrek aan een eigen tuin een gemeenschappelijk park hiervoor de oplossing was.
Ook valt me op dat er heel veel bomen in de steden staan.

Het is even lastig om een restaurantje te vinden. Overal zijn terrasjes, maar er wordt alleen maar iets gedronken. Je kunt wel in piepkleine winkeltjes dichtgeklapte met kaas of vlees gevulde broodjes kopen en die op een van de vele bankjes opeten. Wat mij betreft prima.

Vlak voor we in Plovdiv aankomen bezoek ik nog het Bachkovo klooster. Een waar bedevaartsoord, maar op dit tijdstip gelukkig heel rustig.
Het is werkelijk prachtig. Als je de kerk binnen komt weet je gewoon niet waar je moet kijken, zoveel mooie iconen en fresco’s zijn er te zien.
Ik loop het straatje naar beneden langs de welbekende souvenirs, kruiden, stoofpotten en houten voorwerpen.

In tegenstelling tot het noorden, waar je heel veel Roemenen tegenkom, zijn het hier de Griekse en Turkse toeristen. Ik zie het verschil niet, dus voor mij zijn het allemaal Bulgaren.

Dag 11 - maandag 20 juni, Plovdiv
Vandaag weer fris uit de veren!
Een superluxe hotel in een grote stad.

Plovdiv behoort tot een van de oudste steden in Europa. Je vindt hier sporen van de geschiedenis op loopafstand van elkaar. Moderne winkels in een brede winkelstraat in oude gebouwen. Daar tussendoor ondergrondse gewelven, trappen naar Romeinse opgravingen en oude moskeeën.
Naast de oude stad ligt ook een soort kunstenaarswijkje met leuke muurschilderingen.
Plovdiv is niet voor niets uitgekozen tot culturele hoofdstad van Europa in 2019.

We maken een wandeling met de gids langs, door en in allerlei bezienswaardigheden. De opgraving van de oude basiliek vind ik heel mooi. Heel toevallig is dit ontdekt bij het aanleggen van een nieuwe weg. Om de opgraving heen is een museumgebouw gemaakt op een bijzonder mooie manier. Dit gebouw is nog niet zo lang geleden geopend. Er worden nog dagelijks stukjes mozaïek blootgelegd.

Vanmiddag heb ik in mijn eentje door de stad gekuierd en om 5 uur kwam de bus ons weer op een bepaald punt ophalen.

Het was hier vandaag 29 graden. De zon brandde behoorlijk, maar omdat hier zo veel bomen zijn heb je er totaal geen last van.

Dag 12 - dinsdag 21 juni, Bansko
Nadat ik Plovdiv heb verlaten en nog even een foto van de vele zonnebloemen heb gemaakt ga ik op bezoek bij een vloerkledenweverij. In eerste instantie denk ik aan iets commercieels zoals je ook wel in Turkije en Marokko tegenkomt. Niets is minder waar. Dit is puur authentiek. Er zitten verschillende vrouwtjes te weven aan enorme grote tapijten. Deze zijn bestemd voor voornamelijk paleizen in Engeland. Er hangen ook diverse foto’s van koning Charles en Camilla. Als het ontwerp wordt goedgekeurd wordt de wol geverfd en kan er rij voor rij met het ingewikkelde patroon worden begonnen.
Er is ook geen winkeltje met goed bedoelde prullaria.

We lunchen bij 3 omaatjes. Daar worden we ontvangen door 2 allerhartelijkst zingende oma’s en doe ik voor het eerst mee aan de raki. Ze zingen het ene lied na het andere en het wordt steeds gezelliger.
Ik mag me in klederdracht hijsen, maar daar heb ik in mijn eentje geen zin in. Ik heb het geluk dat er een groep jonge mensen uit Sofia komt, die hier wel voor in is. Daardoor kan ik prachtige foto’s maken.

Natuurlijk mag ook deze dag een kerkbezoek niet ontbreken. Ditmaal in een bergdorpje waar de eis was dat de kerk niet hoger dan een paard mocht zijn. Die afmeting klopte inderdaad. Wel een juweeltje!!! Geen foto’s maken helaas.

We mogen kiezen of we met de bus verder willen of met de stoomtrein. Uiteraard is die keus niet echt moeilijk. Prachtig.

Het hotel is een prachtig oud berghotel. We worden verrast wederom op echt Bulgaars eten.
Het orkestje is in het begin heel leuk, maar het weet niet van ophouden.
Ik ben nu op de 2e verdieping op mijn kamer en kijk uit op het binnenplaatsje. Met de ramen dicht zijn ze nog luid en duidelijk aanwezig!

Het was hier vandaag weer 29 graden, maar was best aangenaam.

Dag 13 - woensdag 22 juni, Sofia
Vandaag staat het hoogtepunt van de reis op het programma: het Rila klooster 60 kilometer ten zuiden van Sofia.
We rijden langs hoge bergen, waar nog steeds sneeuw op ligt. Per dag komen ongeveer 2000 mensen het klooster bezoeken volgens de gids. Als wij bij het klooster aankomen, wat op 1140 meter hoogte ligt staan er slechts enkele auto’s. Dat maakt het wauw-gevoel van alleen rond te lopen in zo’n enorm groot complex nog groter.

Natuurlijk gaan we eerst naar het bijbehorende museum, maar ik piep hem al snel naar buiten. Ik houd mijn oortje in, zodat ik we het verhaal kan volgen, maar foto’s maken vind ik belangrijker!

De kerk is werkelijk prachtig, maar weer geen foto’s maken helaas. Ik doe het met de beelden, die ik in mijn hoofd heb verzameld. Ik weet inmiddels alles van het orthodoxe geloof en weet ook wat het verschil is tussen een orthodoxe en een katholieke kruisteken.
We mogen een kamer in het klooster bekijken en ik verbaas me over de grootte en de inrichting.
Onderweg eten we naast een snel stromend riviertje een lekkere forel.

Dan op naar een buitenwijk van Sofia om nog zo’n juweeltje te bekijken. We mogen slechts 10 minuten binnen blijven, omdat het klimaat in het kerkje goed bewaard moet blijven.

We besluiten de avond in een restaurant aan de bekendste boulevard in Sofia. Een winkelpromenade van 1,5 kilometer lang, waar veel mensen lopen te flaneren en waar veel restaurantjes zijn.

Dag 14 - donderdag 23 juni, Sofia
Heerlijk geslapen in een enorm breed bed.
De dag begint met een zonnetje, maar net voor we weer op pad gaan barst er een enorm onweer los.
De chauffeur is gisteravond naar huis vertrokken en daarom starten we vandaag met een hypermodern metroritje, dat ons naar het centrum brengt. Op een kilometer afstand van elkaar liggen allerlei bezienswaardigheden.
De kathedraal is wel de bekendste. Maar zeker niet de mooiste, die ik deze reis heb gezien. Als we later op de dag in het zoveelste kerkje komen, waar prachtig wordt gezongen, ben ik meer onder de indruk.

Veel gebouwen uit de communistische tijd, die vooral indruk moesten uitstralen, maar ook gebouwen uit de barokstijl.
Een synagoge tegenover een moskee, een katholieke kerk en een orthodoxe kerk. Dat schijnt hier goed samen te gaan.

In de vele parken staan kleine prieeltjes, waar je een boek kunt lenen om in het park te lezen.

Om 3 uur besluit ik weer terug te lopen naar het hotel, want vannacht wordt ik om kwart over 4 opgehaald door een taxi.
Mijn vliegtuig vertrekt om 7.10 en als alles goed gaat kom ik 9 uur Nederlandse tijd aan.

Een prachtige vakantie met een uitstekende chauffeur, een prima reisleider en een fantastische organisatie in Nederland.

Met vriendelijke groet,

Renie